Dag 109
Dag 109 16-4-11 Hoai Duc
‘De brommers houden het goed', was de conclusie gisteravond. Deze conclusie werd vandaag ontkracht met een lekke voor- en achterband en een ketting eraf. Met als hoofdrolspeler in dit geheel; de zwarte schakelbrommer van Walter. Is dit toeval?
Vanochtend checkten we uit en betaalden we netjes de rekening voor de gedronken cola's uit de minibar. We parkeren de brommers altijd in het hotel zodat ‘ie 's nachts veilig staat. En bij het starten van de brommer zei ik tegen Walter; ‘kijk je uit dat je niet door het glas heen rijdt'. ‘Over glas gesproken, volgens mij is mijn voorband lek'. En inderdaad, de voorband van de zwarte Honda was vrij leeg. De man van de receptie verwees ons naar een ‘garage' om de hoek. Die vonden we snel en we lieten de band plakken. Ondertussen ontbeten we met druiven, appels en sinaasappels.
De band was binnen nog geen 10 minuten opgelapt en 0,75 eurocent later konden we verder op pad. Alleen konden we de juiste weg niet vinden. Op google.maps hadden we gezien dat we de hoofdweg richting Hanoi moesten pakken en dat we niet de grote brug over moesten steken. En wat gebeurde er; we staken de brug over. Deze weg ging ook naar het noorden maar liep volgende de ‘online wegenkaart' dood. We hadden wel zin in een avontuurtje en stug reden we door.
Na de immense brug werd de weg minder goed. Het was een smalle weg en er was nauwelijks verkeer. Hopende dat ‘ie niet dood zou lopen reden we verder. De weg ging over op losse stenen en na 5 minuten later lag de ketting van Walter z'n zwarte schakelbrommer eraf. En omdat er nog een kap overheen zat, waarvoor je echt een paar tangen/schroevendraaiers nodig had, konden wij dit klusje niet zelf klaren. Ook zijn we verre van handig en is een ketting op een fiets leggen al een moeilijk klus voor ons. Dit betekende wachten op Vietnamese hulp of lopen.
Maar al snel kwam er hulp. Twee vrachtwagens uit tegenovergestelde richting stopten. Met handen- en voetgebaren maakten we duidelijk dat de ketting eraf lag. Dit hadden ze al door en voor we het wisten werd er een gereedschapskist uit de vrachtwagen gepakt en zaten er drie Vietnamese mannen aan de zwarte brommer te sleutelen. Nog geen tien minuten later was deze klus alweer geklaard en zat de ketting er weer strak omheen. Walter wilde geld geven voor de goede hulp, maar dat accepteerden ze niet. Een Nederlandse handdruk was afdoende. Geweldig!
We reden verder over kleine zigzag-weggetjes door ambachtelijke Vietnamese dorpjes. Wederom werd er volop op het land gewerkt met de weg als werkplaats. De weg is van iedereen, daar vindt alles plaats. We kregen honger van de stoffige, hobbelige wegen en we stopten bij een klein winkeltje. Daar kochten we een paar broodjes met, uiteraard, ‘la vache quirit' oftewel de lachende koe. We waren een ware attractie daar in dat dorpje. Waarschijnlijk waren er niet eerder blanke toeristen op bezoek gekomen en zeker niet met zo'n lengte. Daar zaten we met een broodje op ons schoot en een tiental mensen om ons heen; ze zaten ons allemaal aan te gapen. Met de winkeleigenaresse en haar man gingen we op de foto.
Toeterend namen we afscheid en uiteindelijk kwamen we erachter dat we de goede kant op gingen en dat we richting Hanoi reden. Na twintig minuten vonden we de hoofdweg weer en verlieten we de kleine straatjes van Vietnam. We tuften lekker door totdat de zwarte brommer opeens door haar hoeven zakte. Ditmaal was de achterband aan de beurt. Direct stuurde we de berm in, op het erf van een klein Vietnamees huisje. Er zaten wat mensen binnen en die zagen direct wat er aan de hand was.
Zonder ook maar iets te vragen werd de gereedschapskist erbij gepakt en een teil met water. Er zat een flinke scheur in de binnenband en wat bleek; er zat een spijker in. Dit kon nog wel eens lang gaan duren, waar haal je een binnenband vandaan in ‘the middle of nowhere?' Geen probleem in Vietnam, iedereen heeft daar een reserve binnenband in huis liggen. Er werd een nieuwe binnenband ingezet en na een kwartiertje konden we weer op pad. Jongens, jongens, dan denk je het wel gehad te hebben voor vandaag.
Mooi niet. Nog geen tien minuten later reden we een stoplicht tegemoet. Tien meter voor het stoplicht, midden op de rijbaan stond een brommer stil. Walter ging er links omheen en ik wilde er rechts omheen. Geen probleem zou je denken, dat gebeurd zo'n 100x per dag. Maar de man die op de brommer zat gaf opeens gas, en stuurde naar rechts. Uiteraard zonder ook maar een keer om te kijken. Dit resulteerde in een kleine ‘touché' wat me bijna mijn slipper kostte. Gelukkig was ik al heel wat vaart geminderd omdat het stoplicht op rood stond en hoefde ik alleen m'n slipper van het asfalt op te rapen. De man op de brommer was inmiddels snel weggereden..
Na al deze incidenten op rij besloten we om heel snel een hotel op te gaan zoeken. Ook dit ging niet zonder slag of stoot. Twee hotels op rij lieten ons niet inchecken omdat we onze paspoorten niet wilden afgeven. Walter had een slim idee; kopietjes van onze paspoorten en visa maken. Na de kopietjes te hebben gemaakt, even verderop in het dorpje, accepteerde het hotel ons wel. Gelukkig, want we waren toe aan een bed!
Deze dagen moeten er natuurlijk ook tussen zitten en het kan niet altijd op rolletjes lopen. Maar zoals al deze mensen ons zo snel hebben geholpen is fantastisch. Vooral toen de ketting eraf lag en
dat ze ons gewoon hielpen zonder er ook maar 1 Dong voor te vragen. Iedereen waarschuwde ons voor de heb zuchtigheid van de Vietnamees en dat je op iedere straathoek van je geld wordt beroofd. Maar
wij hebben enkel positieve en lovende woorden over de Vietnamees!
Hanoi op 973 kilometer,
Sander
Reacties
Reacties
Aan het friese platteland
heb ik heel mijn hart verpand
maar nu ik je verhalen heb gelezen
nu ook een deel aan vietnamezen
Geweldig zo als jullie door de vietnamezen zijn geholpen . Dat het aardige mensen zijn weet ik nog uit de tijd toen de zg bootvluchtelingen uit vietnam ook in nederland kwamen, maar goed je moet toch maar de goeien treffen.
Zonder geluk vaart niemand wel
Men zegt wel eens geluk is met de dommen, maar zooo dom zijn jullie nou ook weer niet.
Nog even een APK voor de brommers en de 973 km naar Hanoi is een peuleschilletje.
In de middel of nowhere haal je je banden op de hoek, van the road of nowhere.
Misschien is een doosje simpson wel handig,kijk eens onder je zadel!
Ik denk dat ik er ga wonen,het levensonderhoud kost er niks de mensen zijn zeer behulpzaam,het is er lekker weer,en er zijn mooie stranden.
Tot de volgende grote beurt.
Ik denk te weten waarom Opa Sneek even van slag is. Hij zal zijn tegenpool op dit blog: '10eke' wel missen. Met elkaar kunnen ze niet volledig functioneren, maar zonder elkaar al helemaal niet.
Geen nood, '10eke' zal een dezer dagen weer op het blog verschijen!!
ALS IK EEN KLOK ZOU ZIJN GEWEEST, DAN ZOU IK VAN SLAG GEWEEST KUNNEN ZIJN.
Waarop bazeer je ,dat ik
met 10eke niet volledig zou kunnen functioneren, dat is nl nog nooit voorgekomen
En zonder elkaar helemaal niet. Ook dat klopt niet. Voor 10eKe kan ik niet spreken, maar ikzelf functioneer al jaren zonder haar'
Als je wat beweert, moet je het wel waar kunnen maken.
Desalnietemin tegenstaande discuseer ik graag met haar.
Denk daar maar eens over na,
Sander,
Volgens mij mis jij mij meer dan Opa Sneek doet hoor :)
Nou je ziet het, ik ben er weer hoor!!!
Ook maar even een kleine doe-vakantie gedaan..
anders intensief dan die van jou, maar wel lekker.
Ik heb zowel jou, als opa Sneek gemist..
Prachtige verhalen waar ik mij heerlijk bij thuis voel,
alhoewel... blijf toch liever hier wonen...
En de rake opmerkingen van Opa gemist! Jawel :)
Maar ik ben wel van slag als ik niets van Opa lees,
dan ga ik zweten, shaken en zenuwachtig worden... uchuch
Dus allebei maar doorgaan met die banaan, of nee,
dat is een ander verhaal!
Sander, veel plezier en succes en Opa, ik discuseer niet,
maar constateer....
Beste mw. 10eke,
Ik heb net een emmertje vocht door de gootsteen laten vloeien. Ook ik wilde wel eens zweten. shaken en zenuwachtig zijn, maar het is me zeer slecht bevallen, dus nooit meer doen. Om een discussie los te krijgen, zal ik voor 1 x proberen om speciaal voor u mw.10eke een "bloggie"te maken. ik kan niet tippen aan sander maar ik ben een goed mens en geef u voor 1 x uw zin. Daar gaat ie dan:
Zoals gebruikelijk begin ik ook deze dag met 1 stukje volkoren brood met smeerkaas, 1 appel en 3 kopjes thee. Na de krant te hebben doorgeworsteld maak ik het plan voor deze dag.Het is mooi weer, dus het wordt fietsen. Ik besluit om Friens als keerplaats te gebruiken. dat wordt dan totaal een tochtje van plm 40km. Nadat ik het "voer"voor onderweg: 2stukjes brood,een sinasappel en een bekertje karnemelk in een plastic zakje in de fietstas heb gedaan,bestijg ik mijn stalen ros uit 1983 en.... trappen maar.
Aangezien Friens niet op de aanwijsborden staat is het even zoeken, maar richting Scharnegoutum zal het wel moeten zijn. Langs een kronkelend boerenweggetje kom ik aan in Dearsum. In dit plaatsje had men al ver voor de oprichting van Green Peace een windmolen, die de energie voor het dorp produceerde. Ook is Dearsum wereldberoemd omdat hier Ids Postma en Annie Friesinger wonen.(Oud wereldkampioenen op de schaats.)
Al snel hierna kom ik bij Raerd, alwaar in het bos van de vroegere Jongmastate een roekenkolonie is gehuisvest. Als je daar wandelt, kom je er wit overgoten weer uit. De roeken hebben nl nog geen toiletjes om hun behoeften in te doen.
Even voor de A30 ga ik rechts af richting Friens. Hier staat een kerkje(trouwens in ieder dorp in Frieslan staan een of meer kerkjes, er is een kaatsveld, een ijsbaan en een dorpshuis)Op de begraafplaats bij de kerk liggen de leden van het bekende friesche adelijke geslacht De Van Sytzema's begraven.Leuk is om te vermelden, dat er een aparte plaats is gereserveerd voor graven van de dienstbodes van de familie.
Nu gaat het verder door het land naar Jirnsum. Hier is een groot warenhuis gevestigd. Een bekende slogan is:
"Binne jim net slagge in Ljouwert, Boalsert of Snits, kom dan nei Jirsum, bij Frits."
Nu ik op de helft van de tocht ben zoek ik een bankje, om de meegebrachte etenswaar te nuttigen en te genieten van enige rust. Mega stallen verpesten mijn uitzicht, maar ja je moet ook economisch blijven meedenken.
Einde 1e deel morgen verder(?) als u tenminste nog niet in slaap bent gevallen.
Mw 10eke Het haalt het niet bij de verhalen van sander maar...zo u het wilt kan ik morgen verder gaan,
Walter, hoe ga je je pak vervoeren. Volgens mij heb je daar niet over nagedacht. Als alles een beetje tegen zit komt het verfomfaaid aan in Nederland. Het is nog maar de vraag of je nieuw aangemeten pak dat überhaupt haalt.
Sander, weer een top verhaal!
Opa, fantastisch! Wat een schrijverstalent gaat er in u schuil.
Ik voelde haast de witte derrie op mijn hoofd vallen in Raerd.
En de oudkampioenen voorbij fietsen is me ook wat!
Dat zijn legendes hoor, want zelf ik ken Ids en Annie.
Uw verhaal heeft me weer een hele andere kijk gegeven op Friesland.
Zo maak je nog eens wat mee op weer een bijzondere dag Opa!
Nou deel 2 lijkt mij ook wel leuk, want u kunt net als Sander toch wel smeuïg vertellen, het water liep mij uit de mond bij de beschrijving van de bammetjes.
Smakelijk!
Ondertussen op de Mount Everest denkt iemand,dit kan beter waar is de sprankelende blog gebleven met prachtig gedrapeerde wolken van sneeuw uit gekristalliseerd door de gouden stralen van de zon.
Die vallen over tot in de hemels blauwe lucht reikende landreuzen geworteld in schitterend gedrapeerde graslakens omgeven door heldere bergbeken?
Waar is die blog gebleven?
Het wordt tijd dat ik nederdaal mij weer onder het eenvoudige gepeupel begeef en ze maar weer eens wat stof tot lezen ga schenken.
nou nou JF... kun je het beter??
Doe jij dan morgen ook weer even een blogje??
;)
Sja... zoals Sander is er maar 1 natuurlijk!
als ik zo het schrijven van JF zie, dan vraag ik me af;
"Is er een dokter in de zaal ? " of is ie dan toch kleurenblind geworden !
Laten we maar gewoon weer terugdalen op aarde en overgaan tot de orde van de dag.
Gisteren kreeg ik pech met m'n " Oldtimer"er zat een scheurtje in het stangetje van het trappertje(vrij naar Snip en Snap) Het stelde eigenlijk niet zo veel voor, maar vandaag staan de media al bol van de berichten dat fietsende ouderen veel ongelukkken krijgen.
Wat zijn we toch een klein landje (incl.Frieslan).
Ik kan het best begrijpen, dat Walter en Sander naar verre oostelijke landen trekken om straks hier in nederland weer iets van de echte VOC mentaliteit terug te brengen.....
TOCH...
Mw 10eke bedankt voor de antwoorden op mijn vragen.
Ik zal er mijn voordeel mee doen.
Gelukkig nog maar een paar nachtjes slapen en dan kunnen we weer genieten van de belevenissen van onze Helden ;).
P.s. ik zie net dat een fries n.l.Pieter Weening de ettappe in de Giro wint." Fryslan Boppe"
Ik denk ik leuk de boel een beetje op met een grapje,moet ik naar de dokter en ben ik in ene kleurenblind.
Nou ja ik kom er wel weer overheen.
Feli met Pieter Weening en snip en snap waren dat twee Friese wielrenners of schaatsers?
Vind wielrennen niets, want dan kan ik mijn favoriete soap niet zien!
Wielrennen gaat dan in ene voor!!
Maar wél leuk dat Pieter de etappe heeft gewonnen ;)
(Terwijl ik in mijn jeugdjaren ook een racefiets heb gehad, jaha.. je blijft je verbazen!
Heb zelfs een bekertje staan)
Dus vandaar ook de interesse in uw toertocht opa.
Ik heb Friesland niet aangedaan toen, dat moet ik wel toegeven,
was mij toch te ver weg!!
Wat JF niet snapt van Snip en Snap is niet te begrijpen toch?
Oh gut,oh gut, dat het een grapje was had ik niet door. Maar wees gerust, de dokter valt buiten het eigen risico en dat kleurenblind gaat best wel weer over, als uw verhaal geheel tot mij is doorgedrongen.
Snip en snap waren twee dames uit de gegoede friese burgerij, die uitsluitend converseerden in verkleinwoorden.
Mag ik u desalnietemin een fijne nachtrust toewensen en morgen (helemaal)gezond weer op.
Ook nog voor mevr.10eke hierbij de volledige songtekst van de dames
( zij zongen het natuurlijk in de fries taal)
"Want Snip snapt niet wat Snap snapt
En Snap snapt niet wat Snip snapt
Als Snipt snapt Snap en Snap snapt Snip
Verdwijnt het Snip en Snap begrip
Waar Snap snapt niet wat Snip snapt
En Snip snapt niet wat Snap snapt
Als Snap Snip snapt en Snip snapt Snap
Doen Snip en Snap geen klap
Voila..."
Nog gefeliciteerd met het bekertje en als moeder van de randstad moet u toch nog eens frieslan op de fiets doen
Je weet niet, wat je allemaal ziet.
Geweldig opa! Ik wilde uit de Snip en Snap revue al iets citeren..
maar deed het toch maar niet, vond het zo oudbollig overkomen op dit jongerenblog ;)
Friesland op de fiets; misschien als ik oud en grijs ben??
ach "what 's in the name" mw 10eke.
Oud blijft oud, maar
Jong wordt oud dus
het resultaat is hetzelfde.
ook oubollig kan leuk of niet leuk zijn, al ben je oud of jong.
Ik snip er geen snap meer van.
houden zo
Opa, ik sta telkens weer paf, over zoveel wijsheid!
Daar moet ik vast nog wat jaartjes ouder voor worden,
want de wijsheid komt toch met de jaren.
Denk dat JF het niet meer gaat trekken die wijsheid...
kan het zijn dat hij toch nog zo jong is als hij zich voelt misschien?
Wel van geest dan.. de rest ga ik mij niet aan wagen!
Bloeit er wat moois tussen 10eke en pake Snits??
De tijd zal het leren.
Van Noord Holland naar fryslan is niet zo ver rinne.
En 10eke is gek op rinne .
Ik zeg lekker ite en de Mzzl
Jan ga nu toch echt aan je twijwelen hoor hi hi, wordt tijd dat de jongens weer te voorschijn komen hoor ?
Dat is waar zus,en nog veel plezier op vakantie he.
Ga je ook een blogje bij houden?
Jo rinne der net út mei jo birjochtsjes mynhear JF.
Als u deze zin kan vertalen, dan pas begrijpt u, wat er gaande is.
Ik daag u uit om eens bij mij in Sneek te komen, maar dan wel lopende. in één dag heen en terug.
Ik trakteer u dan op een goed diner in één van de uitstekende restaurants in Sneek
Er bloeit vast wel iets moois tussen Mw 10eke en mij. Tussen Noord Holland en Fryslan liggen namelijk prachtige bollevelden en koolzaad velden. Vindt u die dan niet mooi JF.
Ik kan uw zus best begrijpen, als ze twijfeld,
Een prachtig verhaal van Sander en Walter zal zeer welkom zijn.
misschien morgen alweer.
Groetjes
Nou dat Fries gaat hem niet worden.
De mannen zijn weer een beetje in de bewoonde wereld lees ik van Sander ben benieuwd hoe het was.
De uitdaging ga ik niet aan 200 km op een dag is wat teveel,voor een lekker hapje.
Zoals U het omschrijft bloeit er tussen iedereen iets moois,
best een mooie gedachte.
Prettig wekend en dat de beste mogen winnen(als het ajax maar is)
Eind goed al goed, zullen we maar zeggen .
Zo ver als Sander gaat in z'n berichtje -hij spreekt over 30xpulp- wil ik niet gaan
Ben benieuwd naar het 7 bladzijden tellende verhaal over hun reis
Hebben we -in ons aller prettige weekend-
wat te lezen.
Tussendoor kan F,C.Twenthe dan KAMPIOEN worden.
(wel jammer voor Ajax)
Sander en Walter weer welkom in ons midden.
Nee Jan dat wordt geen blogje hoor, dat laat ik aan Sander over, dacht nog ha fijn vandaag even de verhalen lezen voor ik weg ga maar nee hoor ze komen morgen op de site, nou ja dan maar na de vakantie dan heb ik natuurlijk een heel boekwerk, hoop ik. De mannen wens ik nog een goeie tijd in Nepal, en alvast een goeie terug reis.
En Jan de laatste zin van je verhaaltje ben ik het mee eens hoor, spannend spannend spannend.
JF, wat heet, bloeien!! Hete vuren hoor!!!
Maar volgens mij maak daarbij een stugge fries misschien een beetje van zijn stuk; dus laten we het er op houden, dat er een klik is.
Opa, vind het wel wat ver gaan... ik krijg een bammetje en JF maar liefst een heel diner???
Goed ik pas de fiets en JF gaat lopen, maar toch, de prestatie is er niet minder om hoor :)
Kon het niet laten, toch te reageren, want ik schrok er wel van... stel je voor, dat ik straks van vreemd gaan beticht ga worden!
En dat in het openbaar, en nêt stiekum!
houd de fakkel brandend
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}