Dag 95 en 96 2 en 3-4-11 Hong Kong

De dagen ‘extra' in Hong Kong leken even een straf te worden, maar uiteindelijk hebben we ons meer dan uitstekend vermaakt. Als volwaardige toeristen zijn we langs, door en onder Hong Kong gereisd met de ‘Big Boeddha' en ‘Disneyland' als hoogtepunten!

Nog even terug naar de avond van dag 94. We waren klaar om op tijd te gaan slapen omdat we de volgende dag om 06.00 uur al op pad moesten om naar het vliegveld te gaan. Totdat we er dus achter kwamen dat we geen ‘visa on arrival' konden krijgen. In Auckland werd verteld dat dit geen probleem zou worden, omdat we een Nederlands paspoort hadden. Op internet werd met grote uitroeptekens vermeld dat je niet zomaar Vietnam kan binnenwandelen. Ook de vader van Walter had ons meerdere malen hierover geïnformeerd, maarja wie niet luisteren wilt, moet maar voelen!

Cathay Pacific direct maar gebeld en de vlucht verzet. Het is overigens meer dan uitstekend geregeld bij Cathay Pacific, een topbedrijf. We verzetten de vlucht alsof het een bus ticket is. We kunnen de vluchten kosteloos verplaatsen zonder enige moeite. Ik geef ze hierbij de warme douche.

Dag 95, 2 april; mijn verjaardag werd gevierd met een verzorgd ontbijt op bed door reisgenoot Walter Pomp. Het arrangement bestond uit een gepoedersuikerd roombroodje, een hotdogbroodje en als spreekwoordelijke kers op de taart een groen en wit schuimgebakje; die overigens niet te eten waren. Zo'n verjaardag maak je maar een keer mee temidden van een metropool als Hong Kong.. en maar goed ook!

Vervolgens hadden we een reisdoel nodig want lukraak door de stad ‘banjeren' hadden we geen trek in. In deze ‘eenheidsworst-stad' heb je een doel nodig. We hadden al gehoord dat ze in Hong Kong de grootste ‘buitenlucht-boeddha' ter wereld hebben, dus dat werd ons doel van de dag. Na een uurtje in de metro te hebben gestaan, kwamen we aan bij de kabellift die ons naar de top van de bergen zou brengen. Maar niet voordat we even gingen snacken. Voor de verandering werd het de ‘Pizza Hut'. Dit ter afwisseling van de McDonalds, Burger King, Subway, Kentucky Fried Chicken, de McDonalds en de McDondals.

Na een kwartiertje met de kabellift kwamen we aan bij een dorpje in de bergen. Zwaar toeristisch, maar wel erg indrukwekkend. Tempels, standbeelden, gouden beelden, chinese huisjes en uiteraard de enorme boeddha als toetje. Op de buik van de boeddha stond overigens een enorm hakenkruis. Ook in hekwerken was dit kruis meerdere malen verwerkt. Bizar gewoon, ik schrok me rot. Exact hetzelfde hakenkruis als de nazi's gebruikten tijdens de 2^e Wereld Oorlog. Ik moet het natuurlijk andersom zeggen want Hitler had het symbool van het boeddhisme ‘geleend'. Het fijne weet ik er niet van, dus ik laat me d'r niet verder over uit. Ik denk dat ik Opa Sneek maar eens om een geschiedenis les moet vragen. Die weet alles wordt gesuggereerd in de wandelgangen van het blog..

Na de bezichtigingen liepen we terug naar de kabelliften waar we meer dan een uur hebben moeten wachten. Gewoon staan in die brandende zon. Het leven is loeizwaar als je een toerist bent en je moet al die dingen zien, elke dag foto's maken, blog updaten, mensen ontmoeten, ervaringen opdoen, cultuur snuiven etc. Maar die taak neem ik maar op me, iemand moet het doen. De dag sloten we af in de Burger King, waar we concludeerden dat de patat van de Burger King krokanter, zouter en smakelijker was.

Dag 96 brak aan op een stenen matras. Ik klaag veel over de gesteldheid van matrassen door de nachten heen. Maar dit matras sloeg alles. Het matras, leek op een matras maar dat was het niet. Alleen de stof deed vermoeden dat het een matras was. Het was stof en direct een houten plaat. Dit in combinatie met een wiebelend stapelbed en een chagrijnige Fransman op de kamer, deed ons besluiten dat we wel wat verdiend hadden. We waren toe aan nog een dagje toerist zijn en het werd Disneyland Hong Kong!

Walter kwam met allerlei verhalen; de grootste Disney van de wereld, de meeste attracties. Achteraf gezien stelde het qua grootte en attracties weinig voor. Wel was het park natuurlijk prachtig, de attracties mooi en we hebben een topdag gehad. Het hoogtepunt was de ‘Space Mountain' waar we gewoon niet in pasten. De karretjes zijn niet gebouwd op boomlange Nederlandse slungels. Maar met het nodige vouwwerk wurmden we onszelf in het karretje. Verder hebben we nog een show van ‘The Lion King' gezien en hebben we het gros van de attracties wel gehad.

Na een Big Mac menu Large, ter waarde van 2,50 euro, gingen we op zoek naar een kamer. Die vonden we en voor 17 euro per persoon, per nacht, liggen we hier met gratis internet te chillen op de kamer. We hebben gratis internet en hebben er weer hevig op los geskyped wat een leuke manier van communiceren is.

Voor morgen hebben we als reisdoel: het visum van Vietnam rondkrijgen zodat we overmorgen, dinsdag 5 april, naar ‘Ho Chi Minh' kunnen vliegen. Volgens onze informatie heb je zo'n stempel binnen het uur geregeld maar onze informatie is vaak niet zo betrouwbaar en komt niet altijd overeen met de werkelijkheid. De werkelijkheid is dat we zin hebben in Vietnam. En vooral om de reden dat het daar zo enorm goedkoop schijnt te zijn en daar is smacht mijn bankrekening momenteel naar!

Visa, visum, visa's,
Sander