Dag 35 1-2-11 Bounty

De onderwaterwereld hier op Bounty eiland is echt geweldig. Onbeschrijfelijk gewoon. Het rif wordt hier duidelijk beter beschermd en er zijn gebieden uitgezet waar je mag komen. Echt grote vissen in alle kleuren van de regenboog zwemmen aan je voorbij, dan weer een schol met neon-blauwe visjes en ja zelfs een rif-haai heb ik gezien. Oke ongevaarlijk natuurlijk maar zeker een meter lang.

Na goed te hebben geslapen en te hebben ontbeten verlieten we Malooloo eiland en namen we afscheid van de twee Nederlanders. Met dit afscheid had ik totaal geen moeite. Je werd gewoon meegezogen in hun blablabla-verhalen en op een ‘onbewoond' eiland moet je dat niet hebben. Maar dat boot kwam en was vol.. Maakt niet uit, dan maar een boot later; die van 11.30 waar we een oude bekende tegenkwamen. De laatste dagen maakten we nog kennis met een gast van Hawaii, die we helaas niet echt goed konden leren kennen omdat Walter toen nog ziek was. Maar onze ‘Hawaiaanse vriend' ging naar Beachcomber wat in feite zo'n party-eiland is.

Even later zetten we voet aan Bounty-eiland wat bestond uit een resort. Na een goede lunch en een kennismakingspraatje werden we naar onze ‘dorm' begeleidt. Een redelijk groot gebouw voor zo'n klein eilandje. We gingen naar binnen; stroom was uitgevallen, geen ramen in de kamer dus pikdonker. Er staan zo'n 14 stapelbedden in de kamer met dus ruimte voor 28 mensen. Wij kregen bednummer 23 en 24 aangewezen en dat was direct naast de airco. Geen probleem zou je denken, maar wel als de airco lekt, de muur daardoor beschimmeld is en de vloer nat is. Maar verder zag het er verzorgd uit; een aaneengesloten toiletgebouw inclusief warme douches.

Toen de elektriciteit weer aan was prepareerde ik mijn sokken met mijn zakmes. De achterkant van mijn voeten en mijn kuiten waren op Mana gigantisch verbrand en inmiddels zijn er gewoon blaren uitgegroeid die mooie versieringen hebben aangebracht op beide benen. Ik sneed dus mijn sokken open zodat mijn hele kuiten bedekt waren.. beter later dan nooit. Vervolgens huurde ik de gratis - heerlijk woord - snorkel waarna ik het water in ging.

Direct al, nog geen twee meter in het water en ik zie al spierwitte redelijk grote vissen aan mij voorbij zwemmen. De stroming was sterk en ik zwom verder waar het alleen nog maar mooier werd. Het is zo stil, vredig en prachtig onderwater, ik hou er echt van. Ik lijk wel een poëet nu, maar het is de moeite waard. Kleine kwalletjes - waar ik in eerste instantie even bang voor was - dreven om me heen. ‘Papagaai-vissen' en levend koraal en allerlei soorten en maten. Gewoon teveel om op te noemen. Na een tijdje liep m'n masker vol en ik ging even op een rots staan in het water en ‘m even te legen. Maar dat is geen goed idee met de stroming. Je wordt weggespoeld en je glijdt van de rots af waarna je je tenen openhaalt aan het vlijmscherpe koraal. Heerlijk al die wondjes overal, ik spaar ze.

Uiteindelijk besloot ik even na te denken en terug te gaan om de gratis - yeaa - flippers, voor aan de voeten, te huren en te gebruiken. Wat gewoon standaard is, maar ik dacht het wel zonder te kunnen. En toen ik ze in het water aandeed zag ik opeens op een meter afstand een haai langszwemmen. Totaal ongevaarlijk natuurlijk maar echt vet. Ik ging er meteen achteraan en met mijn gloednieuwe flippers kon ik ‘m goed bijhouden. Er zwommen ook van die kleine visjes mee die de hele tijd van de huid van de haai zaten te eten. Ja mooie ervaring, ookal ziet misschien iedereen zo'n haai als die hier gaat snorkelen, maar dat maakt me niets uit.

Walter is niet zo'n snorkelaar en zat met een Zweedse gast te praten. Hij was net foto's laten zien van zijn trip in Nieuw-Zeeland en dan met name de Bungeejump. Ik heb er al meer mensen over horen vertellen; een ongelooflijke ervaring en een adrenaline kick van heb ik jou daar. Ik heb al eens parachute gesprongen op Texel en dat gaat toch wat gemoedelijker. Dit is, denk en hoor ik, een grote kick. Maar fantastisch dus, ik wil het echt gaan doen. Ik ben het van plan, het schijnt niet onbetaalbaar te zijn - 130 a 150 euro - dus dat klinkt gunstig. In Nederland heb ik gezegd dat ik het graag zou willen doen, nu op mijn blog, maar het gaat erom dat ik het daar ga doen..

In de avond zaten we te dineren met een Canadese-Australiër en een Engelse. Contact maken is gratis - yeaa 2 - en altijd leuk. Er duiken dan altijd weer mooie reisverhalen op en dan denk je.. daar moet ik ook nog een keer heen. Zoveel plekken waar je nog geweest moet zijn.. In de avond besloot ik toch even op het internet te duiken en daar zag ik weer mooie reacties. Echt top iedereen. Ik heb al dagen ansichtkaartjes in mijn tas zitten, maar op de eilanden kan je ze niet posten, dus ‘iedereen' in Nederland: Fiji-time.

De avond sloten we af met een potje ‘Mens-erger-je-niet' oftewel ‘Trouble' genaamd in het Engels. We spelen we met het Fiji-personeel en aangezien ik het ook geregeld speel met de familie van Kaki was ik zo ervaren dat een overwinning de enige mogelijkheid bleek te zijn!! Morgen rustig aan, genieten van het eiland, weinig doen en snorkelen in de middag. Dat is het programma.

Joe,
Sander