Vandaag was het weer zover. Mijn tweede bezoekje aan de dokter. Geen gepland, maar ongepland bezoekje. Want toen de thermometer 40,1 aangaf, kon ik niet anders.

De afgelopen dagen gingen al minder goed. Alleen de ochtenden en de nachten waren redelijk tot goed. De middagen en de avonden waren vaak lang en zwaar. Ik dacht het gaat al beter en ik bleef het tegen mezelf zeggen. Maar vandaag, eind van de middag, was het op zijn ergst. Ik lag al anderhalf uur op bed en ik was doodmoe. Ik kreeg het warmer en warmer, maar ik had geen energie om water te pakken of een natte handdoek. Uiteindelijk deed ik het en toen voelde m'n hele lichaam als een hete oven. Ik besloot de thermometer erbij te pakken en zag toen 40,1 staan.

Aangekomen bij de dokter kreeg ik vocht toegediend en werd er bloed afgenomen. Twee uur later, Fiji-time, vertelde de dokter dat er een bacterie in m'n bloed zit en dat ik een zwaardere anti-biotica krijg. Verder heb ik nog paracetamols, ibuprofen en ORS ‘gekregen'. Een wandelende medicijnkast ben ik zo onderhand aan het worden.

Momenteel, 22.35, voel ik mij goed. Ik heb geen koorts, heb net een ananas gegeten en heb wel slaap. De hoest is voor 75% over. Heb er 's avonds, dus nu, een beetje last van. Maar dat is wel een ding wat bijna verholpen is. Nu nog die bacterie in m'n bloed en dan ben ik weer gezond. Het heeft alleen meer rust nodig en daar ga ik mij dan maar netjes aan houden. De eilandbezoekjes zullen nog even op zich moeten wachten.

Sander