Dag 16
Na Fiji-time wachten in de wachtkamer mag ik eindelijk naar binnen. De assistente neemt m'n temperatuur op: ‘Thats fever, 38,8' en uiteindelijk mocht ik naar de dokter. Wacht, eerst moet ze een telefoontje plegen. Niet zomaar een telefoontje, nee een reservering bij het mortuarium (=opvanghuis voor dode mensen). Gelukkig was ‘ie niet voor mij.
De nachten zijn lang hier in Fiji. Maar uiteindelijk maken we altijd wel een goede 7 uur slaap. Ondanks al het gehoest en de hele nacht regen werd ik pas om 10.30 wakker. Walter nam een ontbijtje en even later gingen we op weg naar de dokter. Aangekomen bij de ‘medical clinic' hing er meteen een papiertje met ‘Locals price' $20 en ‘Visitors price' $50.Dat hadden we er wel voor over natuurlijk en bij de receptie zeiden ze dat we 5 tot 10 minuten moesten wachten. Wat een be-lach-e-lij-ke mensen toch hier. De hele wachtruimte zat vol en dan zeggen ze 5 tot 10 minuten. Oke ik geloofde het eerst, misschien voorrang omdat ik toerist ben. Maar neehoor Fiji-time weer.
Een goed uur later was ik dan aan de beurt, en zoals geschreven hierboven, ondergingen we eerst het fijne telefoontje voordat ze me onderzocht. Na 5 minuten wist ze het al en ze schreef me voor 7 dagen anti-biotica voor, dikke vitamine C pillen van 1000mg en Fijiaanse ibuprofen. Op de terugweg pakten we nog een supermarkt mee, waar we water, honing, brood en pindakaas kochten.
Terug bij ons hostel had Walter het geweldige idee om mij een broodje pindakaas te voeren. Na twee a drie happen, zei ik dit gaat niet goed. En alles kwam er uit, de geit van gisteravond en waarschijnlijk ook de medicijnen die ik zojuist had ingenomen. Walter pakte een plastic stoel en zette me onder de douche, wat een held die jongen. Ook zat er een mini-klein beetje bloed tussen de kots, dus daar schrok ik enorm van. Achterbleef bleek het, gelukkig, een kleine bloedneus te zijn - 100% zeker daarvan.
De rest van de dag, de rest van de dagen ga ik alleen maar op bed liggen, internetten, lezen, drinken en eten totdat ik eindelijk een keer de oude mag zijn. Ik kijk er zo naar uit om gewoon te kunnen praten of te zingen onder de douche, wat ik normaal gesproken doe. Nu is het onmogelijk. Conclusie is dat het helemaal gaat goedkomen, het heeft tijd nodig.
No worries,
Sander
Reacties
Reacties
Veel beterschap Sander.
San, beloof me nu eens dat je je lichaam echt rust gunt.
Gewoon een paar dagen niks doen, goed uitrusten, goed eten en drinken. Daarna heb je inderdaad weer energie om onder de douche te zingen.
x
Hoi Sander,
Ik heb je verhalen tot nu toe gelezen, jullie hebben al aardig wat meegemaakt! Nu even rustig aan, Beterschap en een knuffel van Anouk (groep 3), we hopen dat dat helpt.
Groetjes van Maaike.
Sander ik ben het helemaal met je moeder eens, ga lekker een paar dagen relaxen en goed eten en drinken. Beterschap!
We zijn onder de indruk van de verhalen!
Beterschap Sander en rustig aan jongens.
Denk erom Fiji-time geldt ook voor jullie
groetjes van Bram en Corrie
Hoi Sander, nou wees maar blij dat je zo goeie hulp aan Walter heb, jullie wisselen elkaar af zeg, hoop dat je gauw opknapt, en allebei nu dan maar aan Fiji time denken en doen, beterschap.
Lieve San!
Oh oh, hoorde het al van Kaki natuurlijk..
Jongen, dat je ondanks al je ellende nog zulke machtige verhalen tikt met die humor van je..
Ongelooflijk.
Maar je weet het zelf al, rust en luisteren naar je lichaam,
dan pas knap je op.
Sterkte en heel veel liefs.
BETERSCHAP SANDER, over een paar daagjes kan je het weer aan
Groeten aan Walter
Gelukkig zijn jullie in australiee anders waren er zeker vragen gesteld in de tweede kamer over de behandeling van de Geit Marianne was zeker heel boos geweest
Bedankt voor de reacties, doet me goed. Gisteravond hadden we een thermometer geregeld en tot m'n grote schrik was het 39,2 graden koorts. Op zich voelde ik me goed en ik heb redelijk goed geslapen nog. Vanochtend hebben we het weer opgemeten en tot grote vreugde was het 36,6 graden. De medicijnen helpen, de rust en de verpleging van zuster Walter. Kortom het gaat de goede kant op, alsnog blijf ik minimaal 6 dagen rust houden.
Greets
Gelukkig gaat het beter met je Sander. Nog een paar daagjes uitzieken en dan op weg naar die heerlijke bounty eilanden. Leuke foto van jullie op die paarden. Ik vind het wel stoer nog nooit op een paard gezeten en dan gelijk in galop door dat prachtige landschap.
ik mis u heel erg
groetjes amber
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}