Dag 62 en 63 28-2-11 en 1-3-11 Wellington

Eindelijk een kampvuur, midden in het bos, onder de sterren. Drie lappen vlees, anderhalve kilo deeg, chocopasta en onze nieuwe Duitse vriend. Pannetje op de kooltjes, olie in de pan en eindelijk een goede lap vlees naar binnen.

Dag 62 was een dag van rust. Als je in totaal 6 maanden gaat reizen dan moet je ook je dagen pakken waarin er geen avonturen te beleven zijn, tot zekere hoogte natuurlijk want elke dag zijn er altijd wel een aantal bijzondere dingen. We stonden op een overheidscamping op 45 minuten rijden van Wellington. Een mooie natuurrijke omgeving, self-incheck balie: gratis en als kers op de taart Duits gezelschap. Van de 80 miljoen Duitse inwoners komen er per jaar 3 tot 4 miljoen naar Australie & Nieuw-Zeeland.Laten we zeggen dat het went..

Op een camping met maarliefst ruimte voor 100 gasten, stonden er in totaal maar 3. We kookten, praatten en al snel werd het donker. In het donker kwam het bos tot leven met werkelijk waar de gekste, raarste geluiden die je je maar kunt bedenken. Vogels noemen we ‘Electrobirds' vanwege een raar elektronisch geluid wat je met ‘R2D2' kunt vergelijken van ‘Star Wars'. Ook toen we in 'bed' lagen, leek het alsof we opeens gasten aan onze campingtafel hadden die uitgebreid zaten te dineren. Bestek, borden en pannetjes rinkelden. Een soort dikke wasbeer zat alles uitgebreid af te wassen om uiteindelijk mooi te poseren voor de camera.

Dag 63 wilden we de boot pakken naar het zuider eiland, maar dat ging niet door. Eerst moesten we online reserveren en dat deden we maar braaf. 2 Maart om 13.00 was de eerstvolgende optie en toevallig ging onze Duitse vriend op hetzelfde tijdstip en datum ook met de ‘Blue Bridge Ferry'. Voor overigens het belachelijke totaalbedrag van $210,- enkele reis. Maar het is de enige manier op om het zuider eiland te komen, dus we moesten wel. We overweegden nog om een van ons onder het matras te stoppen bij het inchecken zodat we eenmaal $50 per persoon konden besparen. Maar uiteindelijk toch niet zo stoer om het plan door te zetten..

In de avond namen we de drie gekochte lappen vlees, het versgeknede Duitse deeg, chocopasta en lucifers mee naar het bos waar we een kampvuurtje stookten. Eigenlijk verboden, maar het was de moeite. In het pikdonker, in het bos, onder de sterrenhemel je avondmaaltje te bereiden. Het deed me denken aan de avonden in Noorwegen; fantastisch!

Ditmaal een kort verslagje van de dagen. Ik heb mezelf even ‘vrij' gegeven. Het weer zat overigens ook niet echt mee. Enorme windstoten die onze Nissan op zijn grondvesten deed schudden in het holst van de nacht. Het wolkendek was veelal grijs getint met her en der een plets regen. We zijn dus toe aan het zuider eiland. Het westelijke, bergachtige, deel van het zuider eiland schijnt wisselvallig en regenachtig te zijn, terwijl het oosterlijke deel van het eiland goed vertoeven is. We gaan het meemaken. Met nog een goede maand te gaan, ligt er nog een hoop onverwachts avontuur op ons te wachten!

Op zuid,
Sander